Edward Skidelsky

Is de recessie het bewijs  van het failliet van ons systeem? Het is tijd voor een fundamentele aanpassing, vindt economisch filosoof Edward Skidelsy (economisch filosoof).

Het boek wat hij met zijn vader schreef is geïnspireerd op een essay van Keynes.
Economie zou ethische doelen moeten nastreven.
Keynes voorspelde dat in 2030 niemand meer dan 3 uur zou moeten werken om te voorzien in zijn levensbehoeften. Keynes onderschatte de rat race. Behoeften zijn relatief.
En door reclame is het goede leven gelijk aan consumeren.

Winst moet weer een middel worden, niet een doel.
Pleidooi voor progressieve belasting op consumptie.

Marktwerking

Nexus

Revolutie is van alle tijden. De mens in opstand, die strijdt tegen onrechtvaardige machthebbers en voor een betere wereld, is er altijd geweest. In onze wereld zien we het revolutionair elan weer oplaaien: bewegingen als Occupy, de Arabische Lente en de Zuid-Europese indignados keren zich tegen de gevestigde orde. Datzelfde geldt voor populistische politieke partijen en groeperingen als de Tea Party. Welk ideaal is het waard om voor te strijden? En waarom zou de wereld eigenlijk veranderd moeten worden?

Tijdens de Nexus-conferentie 2012 gaan vooraanstaande internationale sprekers met elkaar in debat over de vraag hoe wij de wereld kunnen veranderen. Is het eigenlijk wel mogelijk, een betere wereld? Is de mens echt vrij, of laat hij zich maar al te graag door machthebbers manipuleren en door commercie corrumperen? Hoe kan verandering worden bewerkstelligd? En hoe zou onze wereld eruit moeten gaan zien?

Senett

Richard Sennett (Chicago (Illinois), 1 januari 1943) is een Amerikaans arbeidssocioloog.

Sennett is de zoon van een Russische immigrant en studeerde sociologie en geschiedenis in New York en Londen. Bekend is Sennett vanwege zijn onderzoek naar en publicaties over met name steden, werk en cultuursociologie. Sennett werd beroemd met zijn boek The Corrosion of Character (Ned. vert. De flexibele mens). Hij is getrouwd met de sociologe Saskia Sassen.

In zijn boek De flexibele mens (The Corrosion of Character), 1998, beschrijft Sennett de gevolgen van het nieuwe flexibele kapitalisme op het karakter van de mensen. Door de flexibilisering van het werkveld verliezen waarden en normen hun betekenis. Zo zijn betrouwbaarheid, verantwoordelijkheid en werkethos, evenals het vermogen om, ten behoeve van het nastreven van langetermijndoelen, af te zien van directe bevrediging van verlangens, in waarde gedaald.

Human

Durf te denken

1 - Henk Oosterling: Michel Foucault  (vrijdag 16 november 2012)   
2 - Joep Dohmen: Friedrich Nietzsche (vrijdag 23 november 2012)     
3 - Liesbeth Noordegraaf: John Stuart Mill  (vrijdag 30 november 2012)    
4 - Ad Verbrugge: Aristoteles  (vrijdag 7 december 2012)  
5 - Ton Vink: David Hume (vrijdag 14 december 2012)            
6 - Arjen van Veelen: Seneca  (vrijdag 21 december 2012)  

Fernando Savater

Twintig jaar geleden publiceerde Savater Ética para Amador, in Nederland vertaald als ‘Het goede leven’. Daarin legde hij aan zijn toen 15-jarige zoon allerlei ethische kwesties uit. Zijn Ética was bedoeld om te gebruiken in het schoolvak Ethiek, maar groeide uit tot een internationale bestseller. Om de twintigste verjaardag te vieren, gaf Savater ethiekles op de scholen. Het verslag hiervan legde hij vast in het boekje ‘Ética de urgencia’, dat deze maand uitkwam.

 Een van de redenen waarom we hier nog geen volksopstand zien, ondanks alle sociale problemen, is de familie, waarop men terug kan vallen. Maar dit houdt langzaamaan op. Die jongeren zien dit allemaal. In families, huizen naast hen, of bij vrienden.”

Als we nu doen alsof de helft, driekwart van de samenleving ontoerekeningsvatbaar is, dan moeten we de democratie heroverwegen

„Verontwaardiging moet geen doel zijn, het is een vertrekpunt. Het volstaat niet langer om boos te zijn. Een probleem is dat de media amper aandacht geven aan kleinere en nieuwe partijen, omdat ze loyaal zijn aan een van de twee grote oude partijen. De protesten hebben hierdoor alleen nut voor de media. Die geven er veel of weinig aandacht aan, al naar gelang van wie er regeert en hun eigen ideologische lijn.